Tetanoz geçiren bir birey olarak, yaşadığım duygusal zorluklar hakkında düşündüğümde, kaygı ve endişenin ne kadar yoğun olduğunu hatırlıyorum. Hastalığın tekrar etme korkusu, tedavi sürecinin getirdiği zorluklarla birleşince, kendimi oldukça tedirgin hissetmiştim. Ayrıca, fiziksel acı ve hareket kısıtlaması, sosyal hayatımdan kopmama neden oldu ve bu durum depresif hissetmeme yol açtı. Kendimi izole hissettiğimde, çevremle olan bağlarımın zayıfladığını fark ettim. Öfke de bu süreçte sıkça hissettiğim bir duyguydu. Yaşadığım zorluklar karşısında öfkem bazen içe kapanmama, bazen de çevreme yansıma eğiliminde oldu. Ancak tedavi sürecinde yaşadığım iyileşme, umut duygusunu da beraberinde getirdi. Kendimi güçlü hissetmeye başladıkça, yaşadıklarımın beni daha dirençli hale getirdiğini düşündüm. Destek almanın ve sosyal gruplara katılmanın, bu süreçte ruh halimi olumlu yönde etkilediğini söyleyebilirim. Tüm bu deneyimler, bana psikolojik destek almanın önemini bir kez daha hatırlattı.
Tetanoz geçiren bir birey olarak, yaşadığım duygusal zorluklar hakkında düşündüğümde, kaygı ve endişenin ne kadar yoğun olduğunu hatırlıyorum. Hastalığın tekrar etme korkusu, tedavi sürecinin getirdiği zorluklarla birleşince, kendimi oldukça tedirgin hissetmiştim. Ayrıca, fiziksel acı ve hareket kısıtlaması, sosyal hayatımdan kopmama neden oldu ve bu durum depresif hissetmeme yol açtı. Kendimi izole hissettiğimde, çevremle olan bağlarımın zayıfladığını fark ettim. Öfke de bu süreçte sıkça hissettiğim bir duyguydu. Yaşadığım zorluklar karşısında öfkem bazen içe kapanmama, bazen de çevreme yansıma eğiliminde oldu. Ancak tedavi sürecinde yaşadığım iyileşme, umut duygusunu da beraberinde getirdi. Kendimi güçlü hissetmeye başladıkça, yaşadıklarımın beni daha dirençli hale getirdiğini düşündüm. Destek almanın ve sosyal gruplara katılmanın, bu süreçte ruh halimi olumlu yönde etkilediğini söyleyebilirim. Tüm bu deneyimler, bana psikolojik destek almanın önemini bir kez daha hatırlattı.
Cevap yaz